De uitdaging
Praten over de dood roept vaak weerstand op. Hierover praten met kinderen zo mogelijk nog meer. Dat betekent concreet dat je vragen, maar ook negatieve reacties van collega’s en/of ouders kan verwachten als jij met dit educatief pakket aan de slag wil gaan.
We reiken enkele handvaten aan om je te helpen anticiperen op deze weerstand.
Tips van aanpak
Bereid je voor op negatieve reacties
Ouders en misschien ook collega’s kunnen negatief reageren op dit thema of er minstens vragen bij hebben. Hoe kan je hierop anticiperen?
- Bespreek met je directie dat je met dit thema aan de slag wil. Als dit als een schoolbreed gedragen project wordt aangepakt, richt de weerstand zich op een ander niveau en krijg je meer ruggesteun van directie en zorgteam.
- Communiceer proactief dat je met dit thema aan de slag gaat, zowel naar de ouders toe, als naar collega’s.
- Benadruk het “waarom” van dit thema en maak duidelijk op welke manier je het thema uitwerkt in de klas.
- Benadruk de mooie en positieve kanten van praten over de dood: herinneren, herdenken, een blijvende plaats geven, … .
Creëer zoveel mogelijk betrokkenheid
Door (groot)ouders en/of collega’s te betrekken bij het uitwerken van dit thema, creëer je verbinding en openheid. Hoe kan je dit doen?
- Durf pleiten voor een beleid rond dood en herdenking op school. Als de school de dood openlijk een plek geeft in haar gebouwen of op haar terrein, schept dit verbondenheid en werkt het drempelverlagend naar zowel kinderen, collega’s als ouders.
- Stel het thema voor aan collega’s tijdens een personeelsvergadering of studiedag. Laat hen eventueel meedenken over activiteiten die je binnen dit thema kan uitwerken.
- Laat (groot)ouders naar de klas komen om mee te knutselen of iets te vertellen. Vraag (groot)ouders mee op bezoek naar de begraafplaats of de begrafenisondernemer. Ook kan je een toonmoment organiseren waarop je (groot)ouders en/of collega’s kan uitnodigen.
- Wanneer ouders hun bezorgdheden (of angsten) uiten, neem deze dan ernstig en ga met hen hierover in dialoog. De meeste mensen willen vooral gehoord en gerustgesteld worden.
Aandachtspunten
- In sommige culturen mag er absoluut niet over de dood worden gesproken met kinderen. Bespreek op voorhand een gepaste aanpak met je zorgteam en directie. Het pedagogisch project van je school kan hierin een steun zijn.
- Let op met beelden of beeldspraak over de dood. Hou deze zo “open” mogelijk, laat ruimte voor verschillende beelden en stimuleer de kinderen om hun eigen beelden te ontwikkelen. Hier te directief mee aan de slag gaan, kan geïnterpreteerd worden als “het opleggen van één beeld”. Dit kan in verkeerde aarde vallen bij ouders en is ook beperkend voor de kinderen.
