Wat na de dood?
Het nu is belangrijker dan het hiernamaals. Maar de meeste joden geloven dat de ziel voortleeft na de dood. Hierbij worden de woorden hemel (goede plaats) en hel (slechte plaats) soms gebruikt. Nakomelingen zijn sowieso erg belangrijk: joden leven voort in hun kinderen.
Het dode lichaam
Het dode lichaam wordt ritueel gewassen, in een wit katoenen gewaad aangekleed en in een eenvoudige kist gelegd. De begrafenis gebeurt zo snel mogelijk na het overlijden.
Belangrijke rituelen
Op het sterfbed vraagt de jood vergeving aan God voor al zijn fouten en bidt hij herhaaldelijk het “Sjema Jisrael” (centraal gebed uit het ochtend-en avondgebed). Bij het kisten van het dode lichaam, wordt wat Israëlisch zand in de kist gedaan. Op de dag van de begrafenis maakt de naaste familie scheuren in de eigen kledij. Hiermee uiten ze hun verdriet. Bij het graf wordt de kaddisj (één van de belangrijkste joodse gebeden) uitgesproken.
Bij een bezoek aan het graf worden geen bloemen gelegd, maar legt elke bezoeker een klein steentje op het graf.
Manier van rouwen
Na de begrafenis, begint de Sjivve, de periode van rouw. De naaste familie zit zeven dagen op lage krukjes of kussens en mag niet werken. Familie en vrienden komen op bezoek en zorgen voor hen. De hele rouwtijd duurt 30 dagen tot een jaar.
DOODGEWOON 